کاش
کاش میشد درد و هنجاری نبود
بار الهی کاش پریشانی نبود
تا نباشد این همه اشفتگی
تا نباشد چشم درخون خفته ای
میگذاشتم سر به دیواری صدا
میشنیدم هر شب این من ناله ها
ان صدای هق هق و اشک غمش
این سکوت سردو سنگین را شکست
باز هم لب را گشود با ناله اش
ای خدا کو جان من جانانه اش
چشم نابینا شد از این دوری اش
تا به که باید کنم ، صبوری یش
من ز هجرانش چو برگی زرد شدم
غنچه ای بودم چنین پر پر شدم
کاش در این دنیا تو بودی دلبرم
کاش میخواستی تو باش در برم
بی تو من رنج و غم و تنهاییم
ناله ای در کوچه شیروانیم...
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت: